Byli bohaterzy
I w mojej rodzinie
Pamięć się należy
I nigdy nie zginie
Nie mówię o takich
Co pomniki mają
Lecz tylko o takich
Co z grobów wołają
Rozrzuceni leżą
W całej Europie
Że jest tak nie wierzą
Pamięć się Ich kopie
Ja znałem jednego
A był bardzo skromny
Śmierć minęła jego
Na rękę ułomny
Wspomnienie okopów
Wszy, głodu i błota
Szkoda mi tych chłopów
Śmieje się ciemnota
Czekały rodziny
Stały jak na wachcie
O nich pamiętajmy
Choć byli w Wermachcie
Czemu kury mnie nie lubią
Gdy ja tak je lubię
Po co pióra swoje gubią
Przecież je oskubię
Odwiedzam je zawsze nocą
Jak dobry kochanek
Kopię dziurę i wiem po co
Kurnik niema klamek
Kogut na mnie obrażony
Zawsze tak się dzieje
Jest na obiad zaproszony
I wam nie zapieje
Więcej pierza jest na gęsi
Lecz ją także lubię
Nawet gdy się szarogęsi
Chętnie ją oskubię
Do nory kawałek spory
Ale u mnie bieda
Zaniosę je do komory
Bo sprzedać się nie da
Poluję więc pod przymusem
Bo trza się wyżywić
Nazywają mnie chytrusem
Czy mam się więc krzywić
